Baku początku XX wieku - pogranicze Azji i Europy - mieszanka kultur, tradycji, wyznań, Azerowie, Ormianie, Rosjanie i Gruzini.
W tym niecodziennym miejscu i niebezpiecznym czasie (I wojna światowa, Rewolucja Październikowa) wzrastają: Ali Chan Szirwanszir, wywodzący się z azerskiej szlachty syn pustyni, muzułmanin, i Nino Kipiani, pochodząca z gruzińskiej rodziny książęcej, chrześcijanka.
Ali kocha Azję, Nino czuje się Europejką, ale oboje bardzo się kochają. Wbrew odwiecznej tradycji postanawiają się pobrać. Jednak zasypanie głębokiej przepaści dzielącej ich światy nie będzie takie proste jak wypowiedzenie sakramentalnego tak.

Kurban Said to prawdopodobnie pseudonim pary autorĂłw: urodzonej w 1894 roku austriackiej baronowej Elfriede von Ehrenfels i urodzonego w Baku w 1905 roku, z pochodzenia Żyda, dziennikarza Lwa Naussimbauma.
Napisana przez nich powieść Ali i Nino została wydana w Wiedniu w 1937 roku. Na zapomnianą w zawierusze wojennej książkę natrafiła w antykwariacie w zrujnowanym przez Armię Czerwoną Berlinie Jenia Graman. Zafascynowana urokiem orientalnej opowieści przetłumaczyła ją na język angielski.

Asiadeh Anbari jest Turczynką, cĂłrką wysokiego urzędnika imperium osmańskiego. Po I wojnie wraz z ojcem znalazła się na emigracji w Berlinie. Dziewczyna została przeznaczona na żonę dla pewnego młodego księcia, ktĂłrego los rzucił do Nowego Jorku. Tam obraca się w kręgu filmowcĂłw, pije i pisze scenariusze. Młodzi nigdy się nie spotkali, ale Asiadeh czuje się związana daną obietnicą. PrĂłbuje się z nim kontaktować, jednak bezskutecznie. Po pewnym czasie wiąże się z lekarzem pochodzenia bośniackiego, biorą ślub i wyjeżdżają do Wiednia. Tam nagle zjawia się turecki książę, ktĂłremu była przyrzeczona. Asiadeh spotyka się z nim i w dość tajemniczy sposĂłb go testuje, układając jednocześnie dalsze losy swego austriackiego męża.